اثر تراکم ایستگاه و تفکیک منطقه ای در براورد توزیع مکانی بارندگی روزانه (مطالعه مورد ی برروی بارندگی جنوب غرب ایران)

بارندگی یکی از متغیرهای اقلیمی است که به عنوان محرک چرخه هیدرولوژی از اهمیت زیادی برخوردار است. اصولا در مطالعات براورد و پیش بینی سیلاب در حوزه های متوسط و بزرگ و یا مطالعات آلودگی، علاوه بر تغییرات زمانی بارندگی، نیاز به بررسی تغییرات مکانی آن نیز هست. براورد تغییرات مکانی بارندگی روزانه بدون توجه به مقایسه و انتخاب روشهای مناسب، می تواند از عوامل مهم ایجاد خطا در تعیین ورودی مدلهای بارش-رواناب باشد. میانیابی از جمله روشهای تعیین توزیع مکانی بارندگی است. دراین تحقیق، چند روش میانیابی برای براورد توزیع مکانی بارندگی روزانه جنوب غرب ایران مورد توجه قرار گرفت. برای مقایسه و ارزیابی روشها، از تکنیک اعتبار سنجی تقاطعی (cv) 1 استفاده شد. ارزیابی روشهای مختلف برای براورد بارندگی روزانه نشان داد که روش tpss2 با توان 2 در دو تراکم متفاوت ایستگاههای بارندگی مناسب است. به طور کلی، تقسیم منطقه دقت میانیابی را افزایش می دهد که این افزایش دقت در روش منطقه بندی خوشه ای بیشتر از منطقه بندی بر اساس مرز حوزه های آبخیز دیده می شود.